Στα Μέγαρα με το Μάνουελ Ρόϊτερ
Ημερομηνία: Κυριακή 22 Μαΐου
Οδηγός: Μανουέλ Ρόιτερ
Αυτοκίνητο: Opel Astra OPC
Τοποθεσία: Αυτοκινητοδρόμιο Μεγάρων
Χιλιόμετρα: 2,1 χλμ. σε 1:13.55
Ιπτάμενος και τζέντλεμαν
Ο Μανουέλ Ρόιτερ, ένας ζωντανός θρύλος των κορυφαίων θεσμών αγώνων ταχύτητας, πατάει... πόδι στην πίστα των Μεγάρων, μας αποκαλύπτεται και υπογράφει τον ιδανικό γύρο πίσω από το τιμόνι του Opel Astra OPC.
ΚEIMENO: ΓIANNHΣ ΧAPΠIΔHΣ
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: ΝIKOΣ ΜAPKOMΠOTΣAPHΣ
ΤΙ σχέση μπορεί να έχει το Νίρμπουργκρινγκ ή η διάσημη διαδρομή του Λε Μαν με την... ταπεινή πίστα των Μεγάρων; Απολύτως καμία φυσικά, με μοναδική εξαίρεση το γεγονός ότι πλέον και το μικρό ελληνικό αυτοκινητοδρόμιο έχει το «αποτύπωμα» ενός από τους μεγαλύτερους εν ενεργεία επαγγελματίες οδηγούς αγώνων ταχύτητας. Ο Μανουέλ Ρόιτερ, δύο φορές νικητής στις «24 Ώρες» του Λε Μαν (το ’89 και το ’96) και πρωταθλητής του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Τουρισμού ITC το ’96, στην κορυφαία χρονιά του θεσμού (με δεκάδες επιπλέον διακρίσεις στο παλαιότερο αλλά και σύγχρονο DTM), βρέθηκε στη χώρα μας, και μάλιστα στην πίστα των Μεγάρων, στο πλαίσιο του OPC Performance Show. Τον γνωρίσαμε από κοντά και ανακαλύψαμε μια δυνατή προσωπικότητα που συνδυάζει σε ιδανικές αναλογίες τα στοιχεία ενός πραγματικά μεγάλου αθλητή με άποψη και του επαγγελματία που αφοσιώνεται σε ό,τι κάνει, ενώ, φυσικά, δε χάσαμε την ευκαιρία να καταγράψουμε τους... πυροβολισμούς ενός μετρ του είδους στο «σπίτι μας».
Ανάμεσα σε δύο εποχές
Βρίσκεται στην ενεργό αγωνιστική δράση σχεδόν για τριάντα χρόνια, όμως ακόμα και σήμερα οι ρυθμοί και οι συνήθειές του ακολουθούν τα πρότυπα ενός εν ενεργεία αθλητή, με προσεκτική διατροφή και καθημερινή εκγύμναση, ο οποίος είναι πανέτοιμος ανά πάσα στιγμή να δεθεί στο μπάκετ και να πυροβολήσει. Το γεγονός μάλιστα ότι φέτος ο 45χρονος Μανουέλ Ρόιτερ δεν αγωνίζεται στο DTM, όπως έκανε μέχρι πέρυσι, δεν έχει να κάνει με κάποια δική του απόφαση, αλλά με αυτήν της Opel (με την οποία ο Ρόιτερ έχει συνδέσει την αγωνιστική του καριέρα για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια) να αποσυρθεί από τους αγώνες. Ο ίδιος σίγουρα θα προτιμούσε να βρίσκεται μέσα στη μάχη, όμως υπερασπίζεται απόλυτα την κίνηση της ομάδας του. «Η απόφαση της Opel να αποσυρθεί από το DTM αφορούσε την έλλειψη καλών αποτελεσμάτων τον τελευταίο καιρό. Η διάκριση σε έναν τόσο απαιτητικό θεσμό είναι κάτι πολύ δύσκολο. Χρειάζεται απόλυτη αφοσίωση και το αγωνιστικό τμήμα OPC αυτήν την περίοδο περνούσε από μια φάση πλήρους αναδιοργάνωσης. Ουσιαστικά, λοιπόν, η απόσυρσή μας είναι μια ανασυγκρότηση δυνάμεων. Μόλις ολοκληρώσουμε αυτήν τη μεταβατική περίοδο, θα εξετάσουμε τις προοπτικές εμπλοκής μας σε διάφορες μορφές αγώνων και θα αποφασίσουμε με ποια θα ασχοληθούμε, ώστε να δώσουμε το μέγιστο των δυνατοτήτων μας». Έχοντας αγωνιστεί στο DTM από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 μέχρι και σήμερα, είναι ένας από τους λίγους οδηγούς που γνωρίζει τόσο καλά το θεσμό, καθώς έχει ζήσει όλες τις μεταβατικές του περιόδους, από τη χρυσή εποχή στις αρχές της δεκαετίας του ’90, την επέκταση αργότερα έξω από τα γερμανικά σύνορα και τη μεταμόρφωση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ΙΤC μέχρι την κρίση που επήλθε σε αυτό κοντά στα τέλη της ίδιας δεκαετίας και την αναγέννηση το 2000 με το πλήρως αναθεωρημένο DTM. «Έχοντας ζήσει όλη την περίοδο μετάβασης από το παλιό DTM, στο ITC και τώρα στο νέο DTM, πιστεύω πως είναι δύσκολο να συγκρίνεις μεταξύ τους τις διάφορες φάσεις που έχει περάσει ο θεσμός. Θεωρώ πως το πρωτάθλημα στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ήταν το καλύτερο πρωτάθλημα Τουρισμού στον κόσμο. Ωστόσο, και σήμερα ο ανανεωμένος θεσμός με τους νέους κανονισμούς είναι μια κορυφαία παρουσία. Η τηλεοπτική κάλυψη που λαμβάνει είναι εξαιρετική, σε κάθε αγώνα υπάρχουν περισσότεροι από 70.000 θεατές και ο ανταγωνισμός είναι ιδιαίτερα υψηλός. Ανάμεσα στους συμμετέχοντες υπάρχουν πρωταθλητές της F1, νικητές του Λε Μαν, παλαιότεροι οδηγοί με μεγάλη εμπειρία στο θεσμό αλλά και νεαρότεροι που έχουν διακριθεί στη F3, όπως ο συμπατριώτης σας Μαργαρίτης. Έχει προοπτική για μεγάλη εξέλιξη, καθώς συνδυάζει όλα τα χαρακτηριστικά για κάτι τέτοιο. Καταρχάς, είναι πολύ καλός οδηγός και αυτό φαίνεται από τα αποτελέσματά του. Όμως στον επαγγελματικό χώρο των αγώνων η οδήγηση δεν είναι το μόνο απαιτούμενο προσόν. Είναι αντίστοιχα σημαντικό λοιπόν ότι έχει και την κατάλληλη υποστήριξη αλλά και τους ανθρώπους που θα τον καθοδηγήσουν στο σωστό για την επαγγελματική του εξέλιξη δρόμο». Ο ίδιος παραμένει ένθερμος υποστηρικτής του DTM και δεν κρύβει την αισιοδοξία του για το μέλλον του θεσμού (ο οποίος έχει απαλλαγεί από τα λάθη του παρελθόντος) και την πεποίθησή του πως η ταυτόχρονη παρουσία του ανερχόμενου WTCC δε συνιστά απειλή για την πορεία του DTM. «Ο αριθμός των αυτοκινήτων που συμμετέχουν δεν είναι μικρός, όμως, για να γίνει ο θεσμός ακόμα πιο εντυπωσιακός, χρειάζεται να εμπλακούν και άλλοι κατασκευαστές, ώστε να υπάρχει ποικιλία αυτοκινήτων για το θεατή αλλά και ανταγωνισμός σε επίπεδο εξέλιξης ανάμεσα στις εταιρείες. Παλαιότερα η κρίση οφειλόταν στο σημαντικά αυξημένο κόστος. Δεν υπήρχε κανένας περιορισμός, οπότε όλοι προσπαθούσαν να έχουν τις κορυφαίες και πιο εξελιγμένες λύσεις, τα καλύτερα υλικά, ανεξαρτήτως κόστους. Αυτό οδήγησε σε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση και σε αδιέξοδο, καθώς στο τέλος ελάχιστοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να ακολουθήσουν. Σήμερα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Υπάρχουν αυστηροί κανονισμοί, πολλά μηχανικά μέρη σφραγίζονται και δεν επιτρέπεται να αγγιχτούν, ενώ κάθε αυτοκίνητο επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει όλη τη χρονιά το περισσότερο δύο κινητήρες. Όλα αυτά συγκρατούν το κόστος χαμηλά. Αυτό, λοιπόν, που χρειάζεται έχει να κάνει περισσότερο με τους οργανωτές του θεσμού. Θα πρέπει να προσπαθήσουν να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο και να κάνουν πιο ελκυστική την εικόνα του DTM, προκειμένου αυτό να προσελκύσει τους κατασκευαστές. Το πρωτάθλημα είναι αρκετά δημοφιλές· οι θεατές αλλά και η τηλεόραση είναι κοντά μας. Αυτό δείχνει τη δυναμική που υπάρχει. Είναι, λοιπόν, θέμα χειρισμών και δημοσίων σχέσεων το να πειστούν οι κατασκευαστές ότι η συμμετοχή τους στο θεσμό θα προσφέρει πολλά οφέλη και μεγάλη δημοσιότητα. Το DTM δεν έχει καμία σχέση με το WTCC. Oι θεατές είναι οι μισοί, η τηλεοπτική κάλυψη υποδεέστερη και βέβαια δεν μπορεί να υπάρξει καμία σύγκριση στο θέαμα. Ένα αγωνιστικό των 260 ίππων, όπως του WTCC, δεν μπορεί να δώσει το θέαμα και την υποστήριξη που χρειάζεται ένας διεθνής θεσμός αγώνων ταχύτητας. Για κάτι τέτοιο χρειάζονται αυτοκίνητα τουλάχιστον 500-600 ίππων, τα οποία για το θεατή είναι κάτι εξωτικό που θα προσελκύσει την προσοχή του. Υπήρχε και στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αντίστοιχος θεσμός με αυτόν του WTCC, όπου μάλιστα συμμετείχαν έξι κατασκευαστές, αλλά δεν κατάφερε να αντέξει στο χρόνο, αφού δεν πρόσφερε το ανάλογο θέαμα». Φυσικά οι ριζικές αλλαγές που έγιναν στη δομή και στους κανονισμούς του DTM έχουν επηρεάσει άμεσα και την εξέλιξη της τεχνολογίας των «πολεμικών μηχανών» που ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά. «Για τον οδηγό οι διαφορές ανάμεσα στα αυτοκίνητα του παρελθόντος και τα σημερινά είναι πολύ μεγάλες. Καταρχάς, τότε τα αυτοκίνητα ήταν τετρακίνητα, δεν υπήρχαν περιορισμοί στα ελαστικά και, όπως είπαμε, δεν υπήρχαν περιορισμοί ούτε στην τεχνολογία ούτε στην εξέλιξη. Το πρωτάθλημα τότε ήταν ένα τεράστιο πεδίο έρευνας, ένας αγώνας μεταξύ των μηχανικών. Σήμερα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει καταφέρει να κάνει τα αυτοκίνητα αντίστοιχα αποτελεσματικά, χρησιμοποιώντας πιο συμβατικές λύσεις. Απλώς τα αυτοκίνητα τότε ήταν πολύ πιο ευχάριστα· ήταν αυτό που λέμε ό,τι καλύτερο για έναν οδηγό αγώνων. Από τις δύο γενιές θα προτιμούσα, λοιπόν, την παλαιότερη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντικειμενικά τα αυτοκίνητα τότε ήταν καλύτερα. Όμως, ο καθένας μας προτιμά τα αυτοκίνητα από τα οποία έχει τις καλύτερες αναμνήσεις, όπως είναι για εμένα αυτά της εποχής του ’95-’96». Όσον αφορά το σήμερα, ο ίδιος μπορεί να μη βρίσκεται κοντά στην ένταση του πρωταθλητισμού, όμως διοχετεύει με την ίδια προσήλωση το πείσμα, την εμπειρία και την ενέργειά του στο ρόλο του ως ενός από τους βασικούς εξελικτές της OPC. «Η εμπλοκή μου στην εξέλιξη των πολιτικών εκδόσεων των OPC είναι σήμερα μια ιδιαίτερη και πολύ σημαντική πρόκληση. Ένας οδηγός αγώνων έχει εντελώς διαφορετικό στιλ οδήγησης από έναν καθημερινό οδηγό. Χρειάζεται λοιπόν να προσαρμοστείς στον τρόπο λειτουργίας του μηχανισμού εξέλιξης ενός πολιτικού αυτοκινήτου που προορίζεται για πολλούς διαφορετικούς χρήστες. Είναι τελείως διαφορετικό από το να δοκιμάζεις και να εξελίσσεις ένα αγωνιστικό για εσένα ή για αντίστοιχα πεπειραμένους οδηγούς. Για κάθε επέμβαση που θεωρείς ότι χρειάζεται να γίνει στο αυτοκίνητο θα πρέπει πρώτα να μπορέσεις να μπεις στη θέση του απλού χρήστη, να φανταστείς τις ανάγκες του και, τελικά, να διαμορφώσεις ανάλογα τα μηνύματα προς τους μηχανικούς, ενώ την ίδια στιγμή θα πρέπει να εξετάζεις και αρκετές παράπλευρες παραμέτρους, όπως, για παράδειγμα, είναι η χρηστικότητα ή το κόστος. Η ικανοποίηση, όμως, είναι πολύ μεγάλη, όταν, στη συνέχεια, διαπιστώνεις πως οι χρήστες απολαμβάνουν πραγματικά το αυτοκίνητο στην εξέλιξη του οποίου έχεις συμβάλει εσύ. Είναι σαν ένα παιδί σου, το οποίο κουβαλά ένα κομμάτι από εσένα».
Εν ώρα εργασίας...
Η αντιμετώπιση ακόμα και των φαινομενικά πιο εύκολων καταστάσεων με απόλυτη αφοσίωση και προσοχή κάνει τη διαφορά ανάμεσα στον πραγματικό επαγγελματία και τον απλό ερασιτέχνη. Σε έναν οδηγό που έχει αγωνιστεί και διακριθεί στις καλύτερες πίστες του κόσμου τα Μέγαρα σίγουρα μοιάζουν με παιχνίδι. Όμως ο Μανουέλ Ρόιτερ μας εντυπωσίασε για άλλη μια φορά, όταν πλέον με φόρμα και κράνος κάθισε στο τιμόνι του Opel Astra OPC, με στόχο να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: τον ταχύτερο γύρο μέσα στην πίστα. «Έχει τεράστια διαφορά το να κινηθείς γρήγορα μέσα σε κάποια πίστα με το να κάνεις τον καλύτερο χρόνο σε αυτήν. Ακόμα και η πιο μικρή σε μέγεθος διαδρομή έχει τα μυστικά της. Αν δεν προσπαθήσεις να τα ανακαλύψεις ώστε να μπορέσεις να προσαρμόσεις την οδήγηση και το αυτοκίνητό σου σε αυτά, δε θα καταφέρεις ποτέ να πετύχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτή η πίστα, για παράδειγμα, είναι μικρή και εύκολη στην αποτύπωση, αλλά έχει πονηρά κομμάτια, όπως την πολύ γρήγορη αλλαγή από τις γρήγορες αριστερές στις κλειστές δεξιές, και ιδιαίτερα αυτήν μπροστά από τα πιτ που έχει πολύ μεγάλη διάρκεια, όπου ένα λάθος μπορεί να σου χαλάσει το γύρο». Από τη μεριά μας θα συμπληρώσουμε πως υπάρχει μεγάλη διαφορά και στο χρόνο που ο κάθε οδηγός θα χρειαστεί για να ανακαλύψει αυτά τα μυστικά, και απλώς σημειώνουμε ως ένδειξη των ικανοτήτων ενός κορυφαίου οδηγού ότι ο Ρόιτερ, χωρίς προηγούμενη γνώση της πίστας, χρειάστηκε μόλις πέντε αναγνωριστικούς γύρους πριν από το... χτύπημα. Στη συνέχεια, με χαρακτηριστική ευκολία απλώς σταμάτησε το χρονόμετρο στο εντυπωσιακό (για το προσθιοκίνητο Astra των 240 ίππων στην κλειστή διαδρομή των Μεγάρων) 1:13.55, «ζωγραφίζοντας» μάλιστα ένα από τα πιο... καθαρά διαγράμματα ταχύτητας που έχει καταγράψει το Vbox στη συγκεκριμένη πίστα. Διαβάστε λοιπόν την περιγραφή του ταχύτερου γύρου από τον ίδιο και μεταφερθείτε στη θέση του συνοδηγού σε μια χαμηλή πτήση με το Astra OPC διά χειρός... Μανουέλ Ρόιτερ._ Γ. Χ.
Mε την υπογραφή Μανουέλ Ρόιτερ
Περνάς από τη γραμμή της εκκίνησης και φτάνεις στην πρώτη αριστερή στροφή με 3η ταχύτητα. Είναι αρκετά κλειστή στροφή, όμως έχεις το πλεονέκτημα της καλής ροπής του Astra OPC, οπότε μπορείς να μείνεις με αυτήν τη σχέση χωρίς να χάσεις ταχύτητα στην έξοδο και χωρίς να έχεις σπινάρισμα, που θα προκαλούσε η περίσσεια δύναμης στους κινητήριους τροχούς με 2η. Στο τέλος της μικρής ευθείας που ακολουθεί, ανεβάζεις 4η, φτάνοντας στη γρήγορη αριστερή, όπου μπαίνεις γρήγορα και ετοιμάζεσαι για πολύ δυνατό φρενάρισμα για την επόμενη δεξιά. Σε αυτή κατεβάζεις πάλι 3η και κλείνεσαι, για να ακουμπήσεις το κερμπ στην κορυφή της και, στη συνέχεια, ανοίγεσαι, για να πατήσεις στο κερμπ της εξόδου, ώστε να έχεις ανοιχτή τροχιά και καλύτερη επιτάχυνση. Η επόμενη δεξιά πριν από τη μεγάλη ευθεία είναι από τις πιο κρίσιμες στροφές της πίστας, αφού η έξοδος από αυτήν κρίνει και όλη την επιτάχυνση στο μεγαλύτερο κομμάτι με τέρμα γκάζι. Μπαίνοντας λοιπόν, φρενάρεις στιγμιαία και στην έξοδο πατάς στο κερμπ και εκμεταλλεύεσαι όλο το πλάτος του. Λίγο μετά το τέλος του κερμπ ανεβάζεις και πάλι 4η και την κρατάς μέχρι το τέλος της ευθείας. Εκεί και πάλι φρενάρεις πολύ δυνατά, μετά το σήμα των 100 μ. κατεβάζεις 3η και στρίβεις τη μέτρια δεξιά, που και πάλι είναι αρκετά σημαντική, γιατί σε βγάζει στη δεύτερη μεγαλύτερη ευθεία της πίστας· οπότε είναι καλό και εκεί να εκμεταλλευτείς λίγο το κερμπ της εξόδου, αν και είναι σχετικά υψηλό. Στην ευθεία βάζεις πάλι 4η και, φτάνοντας στη γρήγορη αριστερή, αφήνεις για λίγο το γκάζι, ώστε να μεταφέρεις λίγο βάρος εμπρός και να βελτιώσεις την πρόσφυση στους κατευθυντήριους τροχούς την ώρα που ξεκινάς να στρίψεις. Βγαίνοντας από αυτήν χρειάζεται και πάλι δυνατό φρενάρισμα και κατέβασμα σε 3η για τη δεξιά πολύ μεγάλης διάρκειας που στο τέλος ανοίγει, φτάνοντας στη μικρή ευθεία του τερματισμού, και χρειάζεται προσοχή στο πάτημα του γκαζιού στο πρώτο, πιο κλειστό κομμάτι της. Εδώ, και πάλι λίγο μετά την κορυφή, ακουμπάς το εσωτερικό κερμπ και ανοίγεσαι, συνεχίζοντας εξωτερικά της στροφής μέχρι το τέλος της, ώστε να έχεις ανοιχτή τροχιά και να μπορείς να έχεις πρόσφυση για να επιταχύνεις περισσότερο._ Mανουέλ Pόιτερ
OPC Performance Show, Μέγαρα 20-21/05
ΙΝ & OUT
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: ΒAΣΩ ΜHTΣOYPA
1. Γραμματεία με μπόλικα λάπτοπ, on line σύνδεση και ζεστά χαμόγελα για το καλωσόρισμα στη γιορτή της Opel, που είχε απ’ όλα.
2. ¶σκηση ακριβείας στο σφικτό σλάλομ με αντίπαλο το χρόνο στους προκριματικούς, που επιβράβευαν την έξυπνη οδήγηση, στέλνοντας τους πιο ικανούς κατευθείαν στο τιμόνι των πανίσχυρων OPC.
3. Tο έπαθλο; Οδήγηση με 160 ή 240 ίππους μέσα στην πίστα, με Meriva, Astra ή Zafira OPC!
4. Σε ρόλο πλοηγού αλλά και συνοδηγού στους τυχερούς οδηγούς των OPC, οι εκπαιδευτές του 4Τ Safetrack και μέλη της συντακτικής μας ομάδας.
5. Tυχεροί της εκδήλωσης όσοι κέρδισαν μια θέση στο δεξί κάθισμα του Astra OPC δίπλα στον Μανουέλ Ρόιτερ, ο οποίος βρέθηκε στην Ελλάδα ειδικά για το OPC Performance Show.
6. H πίστα τρώει λάστιχα, όμως κανένα πρόβλημα, χάρη στην Goodyear, που φρόντιζε συνεχώς για το... αθλητικό πάτημα των OPC.
7. Πολλοί οι θαυμαστές του Μανουέλ Ρόιτερ, που είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τον αγαπημένο τους οδηγό.
8. Τα πιτ της πίστας των Μεγάρων γεμάτα με χρώμα... OPC.
9. Οι όμορφες παρουσίες ανέβαζαν το θερμόμετρο ακόμα πιο ψηλά.
10. Tο εαυτό τους ξεπέρασαν οι άνθρωποι της Promauto και τα πάντα εξελίχτηκαν όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο.
Ποιος είναι...
Γεννήθηκε στο Μάινζ της Γερμανία στις 6/12/1961.
Είναι παντρεμένος κι έχει μία κόρη.
Κυριότερες διακρίσεις: το 1981 κέρδισε την πρώτη του διάκριση, καταλαμβάνοντας την 6η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καρτ. Το 1984 κέρδισε τον πρώτο του τίτλο στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Formula Ford 2000. To 1989 κέρδισε στο 24ωρο Λε Μαν, με Sauber-Mercedes, ενώ το 1991 εντάχθηκε στην ομάδα της Opel ως οδηγός εξέλιξης. Το 1996 κέρδισε το Διεθνές Πρωτάθλημα Τουρισμού ITC, με Opel Calibra, αλλά και το 24ωρο Λε Μαν, με Joest Porsche.
Ιστοσελίδα: www.m-reuter.de
Με το φακό...
Ζήστε, μέσα από τις εικόνες που «συνέλαβε» ο φωτογραφικός φακός, μερικές από τις καλύτερες στιγμές του OPC Performance Show. Mιας διήμερης εκδήλωσης-γιορτής που πραγματοποίησε η Opel και οι 4TPOXOI στο αυτοκινητοδρόμιο των Μεγάρων, προσφέροντας στους περισσότερους από 1.000 επισκέπτες μια απολαυστική εμπειρία, γεμάτη δράση, με τα υψηλών επιδόσεων μοντέλα OPC της Opel.